Identyfikacja wizualna w małej i średniej firmie

Identyfikacja wizualna to podstawowa wyprawka każdej marki wyruszającej na podbój serc konsumentów. Pozwala szybko wyróżnić produkt lub firmę spośród oferty konkurencji i stanowi swoistą sygnaturę zostawiającą ślad w pamięci odbiorców. Mimo że większość ludzi to wzrokowcy, oceniający i zapamiętujący to, co dzieje się w ich otoczeniu głównie za pośrednictwem oczu, to w wielu firmach kwestie wizualnej prezencji są traktowane jako problem drugiej kategorii.

Mikroprzedsiębiorstwa o niewielkim stażu z reguły jak ognia unikają wydatków innych niż te zupełnie niezbędne dla ich dalszego funkcjonowania. Rebranding natomiast to z reguły odzwierciedlenie stopnia rozwoju organizacji i wyraźny sygnał wejścia na wyższy poziom wynikający z dotychczasowego doświadczenia. Jest doskonałym zamanifestowaniem pozytywnych zmian i pełnej gotowości na to, co przyniesie przyszłość. Pokazuje, że dana marka wie, w jakim kierunku chce podążać i jest do tej podróży świetnie przygotowana.

Zacznij od początku

Z pobudek sprzedażowych i poczucia bardziej bezpośredniego przełożenia na korzyści dla firmy często pojawia się pokusa rozpoczynania wprowadzania zmian np. od nowej strony internetowej, do której dopiero w późniejszym etapie ma zostać dopasowane odświeżone logo i linia graficzna. Kolejność w tym wypadku ma jednak ogromne znaczenie i dla osiągnięcia lepszego efektu warto poczekać, a chronologię poszczególnych etapów skonsultować ze współpracującą z nami agencją.Przyjmując, że masz już opracowaną strategię budowania własnego wizerunku i wiesz, w jaki sposób dopasować do niego identyfikację wizualną, budowanie nowej linii graficznej najlepiej rozpocząć od przygotowania logo, które stanie się podstawą dla wszelkich dalszych kroków.

Ten podstawowy wyróżnik organizacji nie powinien być jedynie znaczkiem umieszczonym w rogu wizytówki.

Próba doklejenia go w późniejszym czasie do już gotowych materiałów grozi brakiem spójności i sprawia, że przekaz może stracić na swojej sile.

Opracuj linię graficzną

Moment, kiedy dostosowaliśmy nasze logo do nowych oczekiwań, nie oznacza wcale, że możemy zabrać się od razu za stworzenie zaktualizowanych folderów, szyldów czy papeterii. Najpierw warto opracować ogólną koncepcję nowej linii graficznej. Jest to pomysł na nowy wizerunek naszej marki, który zostanie przeniesiony na wszelkie nośniki, z których korzystamy. Powinien on określać docelową kolorystykę, typografię, kształty, kompozycję i wszelkie inne elementy, które poskładane w odpowiedni sposób stworzą nasz unikalny image. To swojego rodzaju przepis na identyfikację wizualną określający precyzyjnie, w jaki sposób chcemy skomponować wszelkie materiały, z których będziemy później korzystali.

Pomyśl o marce Play ? jakie wizualne skojarzenia przychodzą Ci do głowy? Przed oczami z pewnością pojawił Ci się biało-fioletowy kształt, który dynamicznie zmienia się i towarzyszy wszelkim materiałom reklamowym marki. Pojawia się on na jej ulotkach, billboardach, oznakowaniu salonów i stronie internetowej. Jest on doskonałym przykładem wiodącego motywu graficznego, który współgra z filozofią i koncepcją marki, jest spójny z jej logo oraz stanowi wyróżnik i element najbardziej zapadający w pamięć. Właśnie takiego przepisu na komunikację swojej marki powinieneś poszukać, zanim zajmiesz się projektowaniem poszczególnych materiałów.

Nie musisz odwracać świata do góry nogami

Nowa identyfikacja wizualna wiąże się jednoznacznie ze zmianami. Zakrojonymi na mniejszą lub większą skalę, przynoszącymi z jednej strony powiew świeżości, a z drugiej wymagającymi podjęcia odważnych decyzji. Te ostatnie są szczególnie trudne w momencie silnego przywiązania do wcześniej wykorzystywanego sposobu komunikacji.

Nie we wszystkich przypadkach konieczna jest jednak drastyczna zmiana. Zdarzają się sytuacje, w których jest ona wręcz nieuzasadniona. Stare logo po kilku zgrabnych szlifach może z powodzeniem stanąć na czele odświeżonej i odkurzonej identyfikacji. Zaprojektowana przez Karola Śliwkę skarbonka, która od wielu lat stanowi nieodzowny symbol banku PKO BP, w towarzystwie nowej typografii i bardziej dynamicznej palety kolorystycznej nabrała nowoczesnego charakteru i udanie wpasowała się we współczesne trendy komunikacji wizualnej. Jeśli boisz się drastycznych zmian, zastanów się chociażby nad delikatnym odświeżeniem obecnej linii graficznej. Być może wystarczy niewiele, żeby Twoja marka poczuła drugą młodość.

Nie kupuj kota w worku

Upewnij się, że po zakończeniu prac otrzymasz pliki odpowiednio przygotowane, które nie będą rodziły problemów przy ich wdrożeniu, np. na etapie druku. Poligrafia to bardzo skomplikowana i pełna niuansów dziedzina. Projekt, który świetnie wygląda na ekranie, może powrócić do nas z drukarni w wersji bardzo rozczarowującej. Szczególnie istotne są tu formaty plików. Występują ich dwa zasadnicze rodzaje: formaty wektorowe oraz rastrowe. Te pierwsze pozwalają nam powiększać rozmiary grafiki bez obawy o utratę jakości i to one dominują w druku. Do najczęściej spotykanych formatów wektorowych zaliczamy ai, eps oraz cdr. Pliki tego typu mogą być także z powodzeniem zapisywane jako pdf.

Formaty rastrowe są domeną środowiska cyfrowego, zaliczamy do nich pliki o takich rozszerzeniach jak np. jpg, png czy gif. Grafiki zapisane w ten sposób mają swoją określoną wielkość i ich powiększenie powoduje obniżenie ich jakości. Nie nadają się także za bardzo do druku. Jeśli współpracujemy z tanimi i mało doświadczonymi wykonawcami, istnieje spore ryzyko, że otrzymamy projekt logo przygotowany jedynie jako grafika rastrowa, która dobrze sprawdzi się np. na stronie internetowej, ale w większości zastosowań drukarskich będzie mało użyteczna.

Pamiętaj o standaryzacji

Po zakończeniu prac nad identyfikacją wizualną warto przyjęte założenia ustandaryzować i opisać. Istnieją dwa podstawowe rodzaje dokumentów, które precyzują najważniejsze kwestie: księga znaku oraz księga identyfikacji wizualnej.

Księga znaku, jak sama nazwa wskazuje, to dokument opisujący logo, jego konstrukcję oraz zasady stosowania. Powinna określać przede wszystkim budowę logotypu, jego rozmiar minimalny, pole ochronne wokół znaku, przykłady prawidłowego i nieprawidłowego zastosowania, wersje monochromatyczną i achromatyczną oraz opis zastosowanej kolorystyki. W przypadku tego ostatniego elementu warto zwrócić uwagę na to, czy dla naszego znaku zdefiniowane zostały wersje w kilku przestrzeniach barw, a przede wszystkim w trzech najczęściej spotykanych, czyli CMYK, RGB oraz PANTONE. Podobnie jak w przypadku formatów plików ich różnorodność wynika z różnych możliwości ich wykorzystania. Przestrzeń CMYK przeznaczona jest do druku, RGB funkcjonuje w środowisku cyfrowym, a PANTONE gwarantuje największy stopień standaryzacji i powtarzalności.

Drugi ze wspomnianych dokumentów, księga identyfikacji wizualnej, to tak naprawdę księga znaku poszerzona o opis wszelkich dodatkowych materiałów, które wykorzystują linię graficzną marki. Masz firmowe wizytówki? W księdze identyfikacji wizualnej powinny znaleźć się informacje na temat tego, jak skonstruowany jest ich projekt, jakie są odległości pomiędzy poszczególnymi elementami, a także szerokość marginesów, interlinii, stopień pisma, jakim złożono tekst itp.